Güle Güle Anneanneciğim!

Canım kızlarım Derin ve Defne,
Benim anneannem, sizin de nenenize 4 Şubat 2010 günü veda ettik. Bu yazıyı, Derin'in kısa bir süre gördüğü ve Defne, senin hiç tanımayacak olduğun nenenizi sizlere anlatmak için yazıyorum. Çok titiz, düzenli, çoook çalışkan, bir o kadar da bilgili, kendi doğruları olan ve bu doğruları sonuna kadar savunan bir kadındı anneannem. Benim ve kardeşimin büyümesinde çok emeği olan kişilerden biriydi, diğeri ise dedemdi. Evlerini ziyaretimde anılarımda canlanan bir kaç hatırayı da sizinle paylaşıyorum kızlarım.

Küçükken bize sürekli aldıkları akide şekerleri var soldaki fotoğrafta, en çok tarçınlısını severim. Altında  da üzerindeki tavuğu çok sevdiğim, her saniye yem yemek için başı aşağı inen tavuklu, çok eski ve tanıdık çalar saatleri, kurmalı bir saatti sizin bu kavramı anlamanız bu zamanda zor olacak.

Gazete okumayı çok sever, bizlere okuduklarını özetlerdi. Ben ki eski gazete okumayı hiç sevmem, anneannem okuyamadığı gazeteleri üstüste biriktirir, zamanı olduğunda hepsini detaylı bir şekilde okurdu.

Altındaki dikiş makinası bizim küçüklüğümüzde ne kıyafetlerin dikilmesinde aracı olmuştur. Çok iyi bir terzidir anneannem. Derin, kızım, senin doğum hazırlıklarında bile bu makina açılmış ve anneannem anneme yardım etmiştir. Bu tarihi singer makinanın hemen yanında da çocukluk yıllarımda sürekli Türk Sanat Müziği dinlenlen radyo bulunmaktadır. Haberler ve skeçler de vardı tabii. Yanında da televizyonlarının üzerinde duran Dayınızın ve benim sırt sırta oturduğumuz en favori fotoğraflarımızdan biri var.

Alttaki takvim sizin zamanınız kalır mı bilmiyorum kızlarım ama bu takvim de anneannemlerin favori takvimidir. Her sayfa bir günü temsil eder, sayfanın önünde tarihte bugün ve ezan zamanları yer alır, arkasında da o günün önemine göre bir yazı, yemek tarifleri, kız, erkek ismi gibi bilgiler yer alır.Anneannem burada rastladığı güzel yazıları da bizimle paylaşır ve sonra da saklardı tahmin edebileceğiniz üzere. 18 Ocak, en son kendi yırttığı sayfa, 4 Şubat da ona veda ettiğimiz gün.









En altta da dedemin ve anneannemin kullandığı bastonlar portmantolarında yanyana. 11 yıl aradan sonra sonunda buluştunuz, mutluluğunuzun kaldığınız yerden devam etmesi dileğiyle. Sizleri çok seviyorum!